مصونیت سازمان های بین المللی در مقابل اجرای احکام داوری

Immunity of international organizations against enforcement of arbitral awards

بر اساس قاعده عام مصونیت، هر دولتی متعهد است از اعمال صلاحیت قضایی بر اعمال و اموال سایر دولت ها یا سازمان بین المللی مستقل اجتناب کند. با پذیرش تئوری مصونیت محدود بر مبنای تمایز اعمال تصدی از اعمال حاکمیتی ، بر این قاعده استثنائاتی وارد شده است. معیار دیگری که در حقوق بین الملل به عنوان عامل سقوط مصونیت و امکان اعمال صلاحیت دادگاه داخلی بر یک دولت خارجی یا سازمان بین المللی شناخته شده، رضایت دولت یا سازمان خوانده است.

هنگامی که یک سازمان یا دولت، پیشاپیش با انعقاد یک توافقنامه کتبی یا پس از بروز اختلاف با پذیرش مراجعه به داوری، حل اختلافی را به داوری تسلیم میکند، این مسئله مطرح میشود که رضایت به داوری تا چه حدی میتواند به منزله رضایت آن دولت به اعمال صلاحیت دادگاه دولت دیگر تلقی شود؟

و آیا اساساً حقوق بین الملل توافق داوری را به عنوان یکی از مستثنیات اصل مصونیت دولت یا سازمان در دعاوی ناشی از داوری در برابر دادگاه های دولت دیگر شناخته است؟

هدف ما در این گزارش، پاسخ به سؤالات فوق از طریق بررسی رویه داخلی و بین المللی دولت هاست تا جایگاه توافق داوری به عنوان یک استثناء بر اصل مصونیت یا عامل سقوط مصونیت در حقوق بین ا لملل مورد ارزیابی قرار گیرد.

تعداد صفحات: 38

فرمت فایل: WORD و PDF