بررسي شيطان‌پرستي و فلسفه و انواع و رويکردهاي آن و مروري بر نمادهاي شيطاني

پرش به: ناوبري, جستجو

شيطان‌پرستي

سازمان‌هاي وابسته

کليساي شيطان اولين کليساي شيطان معبد ست فرقه نه فرشته کليساي اهريمني

شخصيت‌هاي برجسته

آنتوان لاوي مايکل آکينو پيتر گيلمور پگي ناراميا کلارا لاوي سرمد کاشاني

مفاهيم وابسته

طريقت دست چپ شيطان

ستاره واژگون معروف به پنتاگرام اغلب براي نشان دادن شيطان پرستي استفاده مي‏شود.

شيطان پرستي يک حرکت مکتبي، شبه مکتبي و يا فلسفي است که هواداران آن شيطان را يک طرح و الگوي اصلي و قبل از عالم هستي ميپندارند. آنها شيطان را موجودي زنده و با چند وجه از طبيعت انسان مشترک مي‌دانند. شيطان پرستي را در گروه «راه چپ» مخالف با «راه راست» طبقه بندي مي‌کنند.[۱] دست چپي‌ها به غني سازي روحي خود در جريان کارهاي خودشان معتقدند. و بر اين باورند که در نهايت بايد تنها به خود جواب پس دهند. در حالي که دست راستي‌ها غني سازي روحي خود را از طريق وقف کردن و بندگي خود در مقابل قدرتي بزرگ‌تر بدست مي‌آورند. لاوييان‌ها در واقع خدايي از جنس شيطان و يا خدايي ديگر را براي خود قائل نيستند. آنها حتي از قوانين شيطان نيز پيروي نميکنند. اين جنبه اعتقادي آنها به طور مکرر به اشتباه ناديده گرفته مي‌شود و عموماً آنها را افرادي ميشناسند که شيطان را به عنوان خدا پرستش مي‌کنند.[۲]

پنداره‌اي از شيطان، اثر گوستاو دور در کتاب بهشت گمشده، نوشته جان ميلتون

شيطان پرستي به جاي اطاعت از قوانين خدايي يا قوانين طبيعي و اخلاقي، عموماً بر پيشرفت فيزيکي خود با راهنمايي‌هاي موجودي مافوق يا قوانيني فرستاده شده تمرکز دارد. به همين دليل بسياري از شيطان پرستان معاصر از باورها و گرايش‌هاي اديان گذشته اجتناب مي‌کنند و بيشتر گرايشات خودپرستانه دارند.[نيازمند منبع] به گونه‌اي که خود را در مرکز هستي و قوانين طبيعي مي‌بينند و بيشتر شبيه به مکاتبي چون ماده‌گرايي و يا خودمحوري و جادومحوري هستند. به هر حال بعضي شيطان پرستان به طور داوطلبانه بعضي از قوانين اخلاقي را انتخاب مي‌کنند. اين يک جريان وارونه سازي را نشان مي‌دهد. بر اين مبنا شيطان پرستان به دو گروه اصلي شيطان پرستان فلسفي و شيطان پرستان ديني تقسيم بندي مي‌شوند. [۳] [۴]

[ويرايش] تاريخچه

مفهوم شيطان در طول قرنها مورد مکاشفه قرار گرفته‌است. شايد بتوان تاريخچه شيطان پرستي را به قرون اوليه پيدايش آدمي نسبت داد.[۲]

موضوعي که امروزه درباره شيطان پرستي قديمي وجود دارد و در برخي کتابها ديده مي‌شود به اين مطلب برمي‌گردد که اصولا شيطان را کليسا به وجود آورد تا تمام بديها و پليديها را به آن نسبت دهد تا به نوعي هم خدمتي به بشريت کرده باشد و گناهان را از خود دور کند و جادوگران را نيز که در قرون وسطا از قدرت زيادي برخوردار بودند با عنوان جادوگران سياه به عنوان پيروان شيطان معرفي کند تا هم گناهان را دفع کند و هم قدرت جادوگران را کم کند.[۲]